تحلیل نقش رسانه‎های جمعی بر مهارتهای ارتباطی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

مقدمه: با توجه به دو جریان خاص و عام و یا تفکیکی و انسجامی جهانی شدن، انتظار می‎رود هر یک از جوامع امروزی، بویژه قشر تحصیلکرده، روابط منسجم در ابعاد مختلف را با جامعة جهانی حفظ و تقویت کنند. یکی از مصداقهای تأثیرگذار در ایجاد و حفظ این نوع روابط، استفاده از رسانه‎های گروهی و شبکه‎های ارتباط جمعی است. از این‌رو، هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر استفاده از رسانه‎های گروهی و شبکه‎های ارتباط جمعی بر مهارتهای ارتباطی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان است. روش: این پژوهش به صورت پیمایشی و با استفاده از پرسشنامه در سال تحصیلی 90-1389 و در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شده است. نمونه‎گیری با استفاده از روش طبقه‎بندی‌شده و به صورت سهمیه‎ای انجام گرفته و حجم نمونه 390 نفر است. برای بررسی فرضیه‎ها، از تحلیل رگرسیون استفاده شده است.آزمون فرضیه‎ها نشان می‎دهد بین استفاده از رسانه‎های جمعی و مهارتهای ارتباطی، رابطه وجود دارد. یافته‎ها: آزمون فرضیه‎ها مبیّن رابطه‎ای میان میزان استفاده از رسانه‎های جمعی با مهارتهای ارتباطی است. افراد استفاده کننده از اینترنت و تلویزیون در سازة مهارتهای ارتباطی، نمرة بالایی را دریافت کردند. نتیجه‎گیری: از میان متغیرهای اثرگذار بر مهارتهای ارتباطی، به ترتیب، سن، میزان استفاده از رسانه‎ها، پایگاه اقتصادی - اجتماعی، مقطع تحصیلی، جنس و وضعیت تأهل سهم بیشتری داشتند.